Γυναικειος Οργασμος

ΓΥΝΑΙΚΕΙΟΣ ΟΡΓΑΣΜΟΣ ΜΠΟΡΕΙΣ ΚΑΙ ΣΥ!

Μιλάμε για κάτι που όλες θέλουμε να ζούμε –τουλάχιστον- καθημερινά, αλλά λίγες έχουν την ευτυχία (γιατί περί ευτυχίας πρόκειται) να το βιώσουμε। Μιλάμε για τον απόλυτο μύθο, για το μύθο που κυνηγάει κάθε άντρας που σέβεται τον εαυτό του। Ναι. Γιατί, κύριοι, τι να την κάνεις αν την έχεις να βογκάει και να είναι ένα βήμα πριν το θάνατο –ή έτσι σου δείχνει- , αν, εσύ, σαν εν δυνάμει εραστής, δεν της προσφέρεις –έστω- έναν ποταπό οργασμό; Τι να το κάνεις αν την έχεις 23 πόντους, αλλά το μόνο που καταφέρνεις όταν εκείνη το νιώθει, είναι να την πονάς; Ε; Τι;

Ξέρω τώρα ότι θέτω ένα πολύ μεγάλο θέμα, αλλά κάποια στιγμή θα πρέπει κάποιος –που δεν ανήκει σε επιστημονική ερευνητική ομάδα- να σας μάθει κυρίες μου και κύριοι μερικά απλά πράγματα, μερικούς απλούστατους –θέλω να με πιστέψεις- τρόπους, ώστε κάθε φορά που θα πηδιέστε, ν’ αναστατώνονται οι σομιέδες, ν’ αναστενάζουν τα σεντόνια, να χύνεις ρε αδερφέ, ΝΑ ΧΥΝΕΙΣ.

Υπερτιμημένος ο γυναικείος οργασμός, θα μου πείτε. Μαζί σας. Πολύ ντόρος για το τίποτα, θα μου πείτε. Εδώ θα διαφωνήσω. Όχι και «για το τίποτα», αν είναι έτσι, εμείς οι γυναίκες, θα έπρεπε να πηδιόμαστε μόνο για την αναπαραγωγή. Ε, όχι, έχουμε κι εμείς ψυχούλα, και τι ζητάμε τα ζωντανά; Ένα ποταπό οργασμό ζητάμε. Κι επειδή δε μπορώ να ξέρω πως το φχαριστιέται η κάθε μία ξεχωριστά, θα μιλήσω μόνο για πάρτη μου. Νομίζω πως, ακόμη κι έτσι, όλο και κάποια θα βρεθεί να πει –μέσα της- «αχ, πόσο δίκιο έχεις ρε κοπελιά…» . To the point.

Και ξεκινάω. Πάμε.

Κορίτσια, όλα κι όλα. Οργασμό θέλετε; Ζητήστε τον, μάθετε να λέτε «χελόόόόου!!!!! Είμαι και γω εδώ μωρό μου» , όχι να φτάνει μία μέρα που θα τον παρατήσετε σύξυλο, λέγοντας στις φιλενάδες σας «ήταν άχρηστος παιδί μου, τι να λέμε τώρα; Ούτε έναν οργασμό!»… αλλά χωρίς πρώτα να εξηγήσετε στο δόλιο σύντροφο γιατί τον παρατήσατε με το πουλί στο χέρι. Θες οργασμό κυρά μου;

Ζήτα τον ντε! Και δε σου είπα να του λες «θέλω κι εγώ να χύσω», αυτό, αν μη τι άλλο, είναι αυτονόητο. Πες του όμως του δόλιου ΤΙ ΣΟΥ ΑΡΕΣΕΙ, πώς θέλεις να σε αγγίζει, ακόμη και τι αισθάνεσαι όταν σε αγγίζει εκεί. Μη περιμένεις από μόνος του ο κακομοίρης να μυρίσει τα νύχια του και να το βρει. Ξύπνα. Στην Ηλιούπολη (π.χ.) πήγε σχολείο μάνα μου, όχι στο Χόγκουαρτς (βλ. Χάρι Πότερ). Βέβαια, καλό θα ήταν να παίξεις και συ λίγο με τον εαυτό σου (αχ μην ακούσω «εγώ δε κάνω τέτοια πράγματα», θα κάνω εμετό, μα τον Άγιο Μάμα ), ώστε να ξέρεις ακριβώς τι και σε ποιο βαθμό σε ερεθίζει όταν π.χ. τρίβεις την κλειτορίδα σου.


Προσωπικά, είμαι κλειτοριδική. Και αυτό το ήξεραν όλοι οι σύντροφοί μου (εχμμ…και τώρα και η AV, αλλά δε βαριέσαι!) πριν πέσουμε μαζί στο κρεβάτι. Δεν υπήρχε λόγος να βασανίζω τον Κώστα για παράδειγμα, και να περιμένω να το καταλάβει από μόνος του, κάνοντας ότι αεροπλανικό του κατέβει. Όχι. Το λέω μόνη μου. Το να με στήσεις στα 4, ναι μεν μου αρέσει και τη βρίσκω και, τέλος πάντων, με τρελαίνει, αλλά, συγνώμη, οργασμό δε θα έχω ακόμη κι αν με πηδάς 10 μέρες σταματώντας μόνο για να χύσεις. ΜΙΑ ΦΟΡΑ κατάφερα κολπικό οργασμό –το λεγόμενο squirting- και ακόμη ευχαριστώ κάθε βράδυ στην προσευχή μου τον άντρα που μου τον χάρισε, κι ας έχουν περάσει 8 χρόνια από τότε.

Επίσης, καλό θα ήταν να του πεις τι σε καυλώνει –πριν περάσετε στην πράξη εννοώ. Άλλες τις τρελαίνει να τις φιλάνε στο λαιμό, άλλες να τις γλύφουν στο στήθος (εδώ δηλώνω συμμετοχή), άλλες να τις ερεθίζουν πρώτα με το δάχτυλο. Άλλες πάλι είναι πιο… μαζόχες και τους αρέσουν πιο σκληροπυρηνικά. Ένα απ’ αυτά, είναι να παίζουν.

Όχι με τα κουζινικά, ούτε με την υπομονή του συντρόφου. Να παίζουν ρόλους –προσωπικά, ο ρόλος της υποταγμένης πουτάνας μπορεί να με οδηγήσει στον απόλυτο οργασμό. Αυτό είναι το sex. Όρεξη και φαντασία. Έχω ακούσει εγώ γαμοσταυρίδια κι έχω φάει εγώ χαστούκια… αξέχαστα θα μου μείνουν. Αλλάάάάάά!!!!! Το φχαριστήθηκα και γω κι αυτός –ναι, βασική προϋπόθεση να συμφωνεί και ο άντρας.

Εν κατακλείδι, αυτό που θέλω να πω, είναι ότι δεν είναι δύσκολο να έχεις οργασμό, τουναντίον, είναι πιο εύκολο απ’ ότι μπορείς να φανταστείς. Φτάνει να ξέρεις να επικοινωνείς με αυτόν που πας να πέσεις μαζί του στο κρεβάτι. Τώρα αν αυτός είναι γκαφάλι (που λένε και στο χωριό μου), ή αν μετά απ’ όλα αυτά τον νοιάζει μόνο η παρτούκλα του, ζήτα του να σου αφήσει 50 ευρώ φεύγοντας –το’ χω κάνει, ρόμπα τον έκανα το ρουφιάνο, σιχτίρ, τι θέλω και τα θυμάμαι;

Αν γνωρίσω άντρα του στυλ «θα πάω, θα χύσω, και χέστηκα τι θα κάνει αυτή», έχω φύγει κι έχω αφήσει μόνο τη σκόνη μου. Ο άντρας που θέλει να λέγεται «καλός στο κρεβάτι», πρέπει να σκέφτεται και τη γυναίκα που έχει δίπλα του. Φυσικά, δέχομαι ότι η πρώτη φορά πάντα είναι –πώς να το πω- γρήγορη, αλλά δόξα τον Αϊ Μάμα, θα υπάρξουν κι άλλες. Εκεί θέλω να σε δω. Εκεί θα μου δείξεις τη μαγκιά σου, κι αν αξίζεις να λέγεσαι καλός. Βέβαια, εξυπακούεται ότι κι εγώ θα επιστρατεύσω χέρια και στόμα να σε κάνω να περάσεις καλά, δε τα περιμένω όλα από σένα. Αλλά και δω θέλω τη βοήθειά σου.

Δε μπορώ να ξέρω πως σου αρέσει εσένα, σειρά σου λοιπόν να μου δείξεις. Όχι όμως με τα λόγια («πιο δεξιά, πιο αριστερά, πιο μέσα», το’ χω ξαναπεί…να γαμηθούμε θέλω, όχι να παρκάρουμε), αλλά με τις πράξεις. Γιατί, ρε φίλε, δε μακραίνω μαλλί γιατί είμαι ηλίθια και θέλω το καλοκαίρι να τηγανίζονται τα μυαλά μου από τη ζέστη, αλλά για να το βουτάς και να μου δίνεις ρυθμό –τουλάχιστον όταν είμαι με το κεφάλι ανάμεσα από τα πόδια σου. Δεν έσκυψα να σου κάνω βιοψία. Ούτε επειδή μου φάνηκε περίεργο και δεν έχω ξαναδεί.

Επίσης, αγόρια, ας είστε και λίγο ομιλητικοί. Το να το κάνουμε και να μην ακούω ούτε την ανάσα σου, αυτόματα με κάνει να υποθέτω δύο πράγματα.

Ότι αργοπεθαίνεις –ή τα έχεις τινάξει γενικά

Ότι κοιμήθηκες –μη ροχαλίσεις πριν με πάρει και μένα ο ύπνος

Μίλα μου, πες μου αν σου αρέσει, έστω. Βόγκηξε ρε φίλε, είμαι μαζόχα και γουστάρω να σ’ ακούω στο φινάλε… μπααααα… Δεν τους αντέχω τους αθόρυβους, ειλικρινά βαριέμαι. Πες μου κάτι, οτιδήποτε, ακόμη κι αν αυτό είναι εντελώς αισχρό, πες το όμως.

Τη βρίσκω με τα αισχρά. Βρίσε, φώναξε, κάνε με να νιώσω ότι σου αρέσει. Έχω κι έναν εγωισμό ρε μανούλα μου, θέλω να ξέρω ότι σου αρέσει όσο εμένα. Φίλα με, χάιδεψέ με, δώσε λίγη δύναμη, δεν έφαγες πριν έρθεις; Θέλω να ξέρω ότι είσαι εκεί, μαζί μου, μέσα μου. Μην είσαι ψυχρός –αν ήθελα ψυγείο, θα απευθυνόμουν στον Κωτσόβολο. Και θέλω να μου το πεις πριν τελειώσεις, θέλω να το ακούσω, κι ας μη σ’ έχω προλάβει. Θα σε προλάβω την επόμενη φορά.

Αλλά, παρ’ όλα αυτά, θέλω να σ’ ακούσω να το λες. Ηχεί σαν μελωδία στ’ αυτιά μου ρε αγόρι μου, μ’ αρέσει, πως το λένε. Αν τώρα δε θες, όταν σταματήσεις ξαφνικά να κουνιέσαι και σε ρωτήσω «τι έπαθες και σταμάτησες», μην απορήσεις, δεν είμαι ηλίθια, απλά δε κατάλαβα ότι τελείωσες.

Όσο αφορά το στοματικό, όταν το κάνω εγώ, απαιτώ να ξέρω πότε τελειώνεις, θέλω να μου το πεις. Αφενός γιατί τη βρίσκω, και αφετέρου γιατί αν δε μου το πεις και το καταλάβω ξαφνικά, και θα γίνεις χάλια –γιατί θα τραβηχτώ αμέσως για να μην πνιγώ- και θα μου έχεις στερήσει πολύτιμο κολλαγόνο –και δεν έχω λεφτά για bottox και πλαστικές, άσε που δε θέλω να κάνω και ποτέ.

Γιατί να δώσω ένα σκασμό λεφτά σ’ έναν πλαστικό χειρουργό να μου χορηγήσει αμφιβόλου ποιότητας και σύνθεσης κολλαγόνο, όταν μπορώ να έχω μαζί με φυσικό κολλαγόνο, κι ένα σωρό βιταμίνες; Νομίζω σας κάλυψα για αρχή. Θ’ ακολουθήσουν κι άλλα τέτοια posts, αλλά πρώτα να βεβαιωθώ ότι δε ξέχασα να προσθέσω τίποτα. Αν έχω ξεχάσει –ε, κάτι θα μου ξέφυγε-, προσθέστε το. Εγώ σας καλημερίζω και πάω να κάνω ένα καφέ να ξυπνήσω.

Πηγή: Dimitroula4you